Vista: Oι εντυπώσεις ενός mac user

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τα Windows Vista Ultimate (ευχαριστώ τον dioommac για το link). Τα εγκατέστησα μέσω boot camp στον νέο μου Intel iMac. Όλα πήγαν κατ' ευχήν και το πρώτο boot σε Vista απέδειξε πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στον κόσμο των Windows από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα μαζί τους (XP). Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός στις παρατηρήσεις μου, αν και όσοι με διαβάζετε θα γνωρίζετε ότι τα Βίντοουζ ειδικότερα και η Microsoft γενικότερα είναι πολύ χαμηλά στη λίστα των προτιμήσεων μου. Πάμε:

* Το iMac σκοράρισε 4.4 στο τεστ των Windows Vista για το πόσο "καλός" είναι ο υπολογιστής μου. Καλή επίδοση αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για το βασικό μοντέλο του iMac που έχει να ανανεωθεί από τον Αυγουστο του 2007.

* Τα Vista καθυστερούν αρκετά να ξεκινήσουν. Χωρίς να εγκαταστήσω κάποια επιπλέον προγράμματα (ούτε καν αντιβιωτικό), χρειάστηκαν 80 δευτερόλεπτα. Το Leopard ήταν έτοιμο προς χρήση σε 32 δευτερόλεπτα.

* Το User Account Control είναι πραγματικά εκνευριστικό, παρεμβαίνοντας συνέχεια για κάθε λειτουργία που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε στον υπολογιστή μας. Είναι τόσο σπαστικό που πάρα πολλοί χρήστες θα το απενεργοποιήσουν από τις πρώτες κιόλας μέρες λειτουργίας του (ακυρώνοντας έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό προστασίας τους από επιθέσεις κακόβουλων προγραμμάτων).

* Εμφανισιακώς τα Windows έχουν ύποστεί ένα lifting με την Aero εκδοχή (πως λέμε Aqua ένα πράγμα) να έχει απαιτήσεις μεν σε κάρτα γραφικών αλλά να προσδίδει έναν εντυπωσιακό χαρακτήρα στο λειτουργικό. Είναι πιο όμορφα από τα Windows XP αν και ίσως όχι τόσο χρηστικά. Προσωπικά προτιμώ την "ήρεμη δύναμη" του Leopard που έχει οπτικά εφέ εκεί που χρειάζεται. Με το Aero αισθάνεσαι ότι η Microsoft το παράκανε με τα transparencies σαν ένα μικρό παιδί που το παράκανε με τις μπογιές σε μια ακουαρέλα.

* Το Flip3D, η προσπάθεια εξομείωσης του Exposé, δεν είναι καθόλου χρηστικό μιας και δεν μπορείς να δεις με μια ματιά όλα τα παράθυρα που έχεις ανοιχτά στον υπολογιστή σου όπως με το Exposé. Με την προσθήκη των Spaces στo Leopard το Multitasking στο Mac OS X είναι πραγματικά αχτύπητο. Η θλιβερή taskbar, το άχρηστο Flip3D και η μανία των Windows να τρέχουν όλα σε fullscreen καθιστά τα Vista το λιγότερο παραθυρικό περιβάλλον!

* Στον τομέα της ευκολίας του χρήστη, δεν έγιναν όσα βήματα θα έπρεπε να γίνουν μετά από 7 χρόνια. Ακόμα χρειάζονται αρκετά βήματα για να παραμετροποιήσεις απλά θέματα, όπως η σύνδεση σου στο ασύρματο δίκτυο του σπιτιού. Βρήκε 2 δίκτυα στο σπίτι μου επειδή έχω δύο Airport Extreme στο ίδιο δίκτυο συνδεδεμένα με WDS και έπρεπε να βρω τον τρόπο να τα κάνω merge μεταξύ τους στα Windows για να δουλέψει σωστά. Το sharing από Windows σε Mac δεν είναι τόσο απλό όσο θα έπρεπε αφού για να δουν τα Windows τα public folders των Μac μου έπρεπε να αλλάξω με το χέρι μια επιλογή στα Local User Policies τρέχοντας με το Run μια εντολή. Ακόμα και όταν τα κατάφερα, οι ταχύτητες διαμεταγωγής δεδομένων μέσω Samba από Windows σε Mac και αντίστροφα ήταν τραγικές. Υπάρχουν κι άλλα τέτοια παραδείγματα και έχασα πραγματικά πολύ χρόνο στο Google για να βρίσκω λύσεις για απλά ζητήματα που στο Mac OSX απλά δουλεύουν.

* Από την στιγμή που τα εγκατάστησα μέχρι σήμερα, έχω βαρεθεί να κάνω updates και να κάνω restart τα Windows. Μπαίνουν δέκα - δέκα και μετά από restart αυγατίζουν. Έλεος!

* Τα εικονίδια παραμένουν Windows αισθητικής και απέχουν μακράν σε εμφάνιση από τα φωτορεαλιστικά εικονίδια του Mac OSX, έστω κι αν μεγάλωσαν σε μέγεθος. Θα μου πείτε τώρα: "με τα εικονίδια ασχολείσαι καημένε;" Τα εικονίδια σε ένα γραφικό περιβάλλον πέρα από το θέμα της αισθητικής, επισύρουν και το θέμα της χρηστικότητας. Όσο πιο καλοφτιαγμένο και "κατανοητό" είναι ένα εικονίδιο, τόσο το ξεχωρίζουμε από τα υπόλοιπα. Απλά τα πράγματα.

* To sidebar με τα "gadgets" μια θλιβερή αντιγραφή των dashboard widgets, είναι τελείως αντιπαραγωγικό εκεί που είναι, αφού σου σκλαβώνει πολύτιμο χώρο από την οθόνη σου, για πληροφορίες στις οποίες χρειάζεσαι πρόσβαση 1-2 φορές την ημέρα. Η υλοποίηση του Dashboard στο Mac OSX Tiger είναι πολύ καλύτερη κατ' εμέ, τοποθετώντας τα widgets σε όλη την επιφάνεια της οθόνης αλλά σε διαφορετικό επίπεδο της. Με το πάτημα ενός πλήκτρου, εμφανίζονται και εξαφανίζονται από μπροστά σου.

* Δοκίμασα και το Windows Media Center που είναι ενσωματωμένο στο λειτουργικό. Αισθητικώς είναι κιτσάτο - πως να το κάνουμε, αλλά αναγνώρισαν ένα TV USB stick της Terratec και μου έδειξαν τα κανάλια (μόνο τα ψηφιακά). Έχω πληροφορηθεί πως επεκτείνεται η χρησιμότητα του μέσω plugins (κάτι που το Front Row δεν κάνει), αλλά σίγουρα υπάρχουν καλύτερες λύσεις για την δημιουργία ενός Media Center PC από τις ενσωματωμένες εφαρμογές και των δύο λειτουργικών.

* Από άποψη ταχύτητας, τα Vista είναι αρκετά πιο "βαριά" από το Leopard στο ίδιο μηχάνημα ή έτσι μου φαίνεται τελωσπάντων. Συνυπολογίστε και τον επιπλέον χρόνο που χρειάζεται για να πλοηγηθείτε εκεί που θέλετε να πατήσετε ΟΚ στο User Access Control και είστε 2 βήματα ήδη πίσω. Σε σχέση με τα Windows XP η διαφορά είναι χαοτική.

* Από άποψη drivers που είναι ένα σημείο που κάηκαν αρκετοί, ήμουν τυχερός αφού το Leopard Disc και το Boot Camp μου εγκατέστησαν όλους τους απαραίτητους drivers και δεν χρειάστηκε να βγω για Σαφάρι (sic) καινούργιων οδηγών για Vista...

Το γενικό συμπέρασμα είναι αυτό που αναφέρουν και οι περισσότεροι χρήστες τους: δεν είναι ακόμα έτοιμα και ούτε το SP1 τα έφερε πιο κοντά σε αυτή την κατεύθυνση. Στο Applestore έρχονται αρκετοί που ενδιαφέρονται να αγοράσουν το πρώτο τους Mac και ένας από τους λόγους είναι ότι δεν μπορούν να βρουν laptop στην αγορά που να έχει Windows XP και όχι Windows Vista. Στο μυαλό τους είναι καλύτερα να πάρουν ένα Mac και να τρέχουν τα Windows XP και το Mac OS X, αντί τα Windows Vista σκέτα. Μετά από λίγο καιρό χρήσης (με τα Vista), δεν τους αδικώ.

Τα καλύτερα σημεία των νέων Windows είναι εκείνα που έχουν "δανεισθεί" από το Mac OSX (και σε περιπτώσεις όπως το UAC, από το Linux), αλλά ακόμα και εκείνα δεν λειτουργούν σωστά ή όπως θα έπρεπε (π.χ. Flip3D, Spotlight, Sidebar Gadgets, My computer sidebar κ.ο.κ.). Tα Windows Vista είναι μια απάτη και μίση και αν για κάποιο λόγο εξακολουθείτε να επιμένετε σε Windows, τότε σίγουρα τα Windows XP είναι τα καλύτερα Βίντοουζ που έχουν βγει στην αγορά. Φυσικά η Microsoft ελπίζει ότι θα σας τα "ταϊσει" κι αυτά με νέους υπολογιστές όπως και όλα της τα υπόλοιπα κακογραμμένα software στο όνομα μιας εικονικής "συμβατότητας" και μίας homogenized κουλτούρας. Και αν δεν είστε ικανοποιημένοι με τα Vista επιστρέψτε 7 χρόνια πίσω στα Windows XP και περιμένετε τα επόμενα Windows 7 που σύμφωνα με την Μicrosoft θα είναι πολύ καλά (όπως και τα Vista δηλαδή). Και το μούσι και το παραμύθι πάει λέγοντας...

Για τους υπόλοιπους "περιθωριακούς", "εναλλακτικούς", "περίεργους", "Αμερικανάκια", "κουλτουριάρηδες", "άσχετους από υπολογιστές και κατσαβίδι" κι όπως θέλετε πεστε μας, υπάρχει το Mac OSX. Ευτυχώς.

Το Time Machine μου (ξανα)έσωσε τη ζωή!

Φαίνεται ότι γίνομαι το ζωντανό παράδειγμα της χρησιμότητας του Time Machine, του ενσωματωμένου backup του Mac OS X Leopard. Την πρώτη φορά όπως ίσως θα θυμάστε όσοι με διαβάζετε, γύρισα από την Φλωρεντία για να βρω τον Lacie δίσκο που περιείχε όλη μου την μουσική (αγορασμένη από το iTunes και μη) και όλες μου τις φωτογραφίες (βιβλιοθήκη του iPhoto), πεθαμένο. Το Time Machine με ξελάσπωσε, επαναφέροντας όλα μου τα αρχεία στο ακέραιο.

Χθες, χτύπησε ο δίσκος του Macbook της γυναίκας μου. Το laptop δεν ξεκινούσε καν, βγάζοντας αντί για το μηλαράκι το εικονίδιο του φακέλου. Η γυναίκα μου τα χρειάστηκε, αλλά εγώ είχα εμπιστοσύνη στο Time Machine και δικαιώθηκα.
Έβαλα έναν άλλο δίσκο SATA που είχα πρόχειρο, ξεκίνησα το Macbook με το DVD του Leopard και επέλεξα την επιλογή Restore from Time Machine. Συνέδεσα τον δίσκο που κάνει τα backups, το έδειξε στη σχετική λίστα και επέλεξα το τελευταίο backup χρονικά. Άρχισε να κάνει restore και μετά από καμμιά ωρίτσα το Macbook της Χριστίνας ήταν πάλι έτοιμο προς χρήση! Είπατε τίποτα;

Το Time Machine είναι κατά την ταπεινή μου άποψη το καλύτερο νέο χαρακτηριστικό όχι μόνο του Leopard, αλλά και όλων των εκδόσεων του Mac OS X και σίγουρα το ίδιο χρήσιμο με το Spotlight, το Quick look και το Exposé. Δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην κάνετε backup πλέον. Όσοι τσιγκουνεύονται την απλή αγορά ενός εξωτερικού δίσκου (ή του Time Capsule), είναι απλά ηλίθιοι ή δεν έχουν καεί ακόμα. ;-)

Πωλούνται μεταχειρισμένα Macs!

Ωραία! Αγόρασα τον νέο iMac, τον έβαλα στην κρεββατοκάμαρα, τον σέταρα και τον ευχαριστιέμαι. Τώρα τι κάνω με τον παλιό iMac G5; Είναι και αυτός και ο δωδεκάιντσος iBook G4 που έχω υπ' ατμόν. Σκέφτομαι να πουλήσω κάποιο από τα δύο μηχανήματα. Αν ενδιαφέρεστε, ιδού τα χαρακτηριστικά και οι τιμές τους:

iMac G5 Rev.A 1,8GHz 20'' (link στο apple-history.com)
Part Number: M9250LL/A
2 GB RAM / 400GB σκληρό 7200RPM SATA
Κάρτα Γραφικών NVidia GeForce FX 5200 Ultra 64MB RAM
Wifi 802.11g + Bluetooth 1.1 - Modem 56k - Ethernet 10/100Mbps
3 USB 2.0 - 1 FireWire 400 - Analog/Optical out - Analog In
Slot Loading Superdrive 4x
Πληκτρολόγιο και Μouse της συσκευασίας (τα προηγούμενα)
Τιμή: ΕΠΩΛΗΘΗ

iBook G4 1,2GHz 12'' (link στο apple-history.com)
Part Number: M9623LL/A
1,25GB RAM (maxed out) / 30GB σκληρό 4200RPM
Κάρτα Γραφικών ΑΤΙ Mob Radeon 9200 με 32ΜΒ RAM
WiFi 802.11g - Modem 56k - Ethernet 10/100Mbps
2 USB 2.0 - 1 FireWire 400 - Analog/Optical Out - Built In Microphone
Combo Drive
Καινούργια Μπαταρία με 9 μόλις φορτίσεις
Τιμή: ΕΠΩΛΗΘΗ

Και τα δύο μηχανήματα έρχονται σε υπεράριστη κατάσταση με την τελευταία έκδοση του Leopard και iLife 2008. Προτιμούνται αγοραστές από Θεσσαλονίκη για επί τόπου έλεγχο των υπολογιστών και αποφυγή πληρωμής μεταφορικών (που επιβαρύνουν τον αγοραστή).

Λυπάμαι που πουλάω αυτά τα κομμάτια της ιστορίας της Apple, αλλά πλέον αντιμετωπίζω σημαντικό πρόβλημα χώρου και θέλω τα μηχανήματα αυτά να μην παροπλιστούν γιατί είναι αμαρτία. Είναι ένα καλό και ανέξοδο βήμα για wannabe switchers ή και για τον λάτρη των προϊόντων της Apple. Θα προτιμούσα ο υποψήφιος αγοραστής να είναι άνθρωπος με γνώση και βαθιά αγάπη για τα μηχανήματα που πουλάω. Για μένα, τόσα χρόνια πια, είναι μέλη της οικογενείας μου :-)

Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου κάνοντας κλικ εδώ. Παρακαλώ όχι παζάρια.

[ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 28/3]: Το iBook G4 πουλήθηκε. Καλορίζικο στον συνονόματο Αντώνη!
[ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 23/4]: Το iMac G5 πουλήθηκε. Καλορίζικο στον Χρήστο!

Αγορά μεταχειρισμένου iMac!

Για καλό έπιασα δουλειά στο Applestore; Μάλλον όχι. Από την Πέμπτη, έχω πλέον έξι Macs στο σπίτι μου. Στην παρέα ήρθε να προστεθεί ο "καινούργιος" εικοσάιντσος iMac με επεξεργαστή Intel Core 2 Duo στα 2GHz με 2GB RAM με το αλουμινένιο περίβλημα και την γυαλιστερή οθόνη. Σε σχέση με το παλιό μου εικοσάιντσο iMac G5 (λευκό), έχει το μισό πάχος και είναι αρκετά πιο εντυπωσιακός.

Γιατί τον πήρα θα ρωτήσετε; Ήρθε ένας πελάτης και ρώτησε αν πουλάμε σαν μεσάζοντες μεταχειρισμένα Mac (ήθελε να πουλήσει τον δικό του). Τον ρώτησα τα χαρακτηριστικά του μηχανήματος που ενδιαφερόταν να πουλήσει. Ήταν το βασικό μοντέλο του iMac που είναι αυτή τη στιγμή σε κυκλοφορία αλλά με 2 GB RAM και σε πολύ καλή τιμή. Μου μπήκαν αμέσως ιδέες στο μυαλό μου: Το καινούργιο iMac θα μπορούσε να αντικαταστήσει το παλιό μου, που το χρησιμοποιώ ως Media Center Mac στην κρεββατοκάμαρα μου. Με τον Intel επεξεργαστή του θα ήταν σε θέση να τρέξει το πολυαγαπημένο μου XBMC και να γράφει και να κάνει γρήγορο encoding από το EyeTV και το Hybrid TV USB stick που χρησιμοποιώ.

Μετά από δύο ώρες σκέψης (τόσο πολύ;), πήρα τηλέφωνο τον πελάτη και του ανακοίνωσα την πρόθεση μου να αγοράσω το iMac και αν μπορούσε να τον φέρει να του κάνω κάποιο έλεγχο. Ο υπολογιστής ήταν όντως σε υπεράριστη κατάσταση (το mouse ακόμα δεν είχε βγει από τη συσκευασία του) και έτσι τον αγόρασα. Καινούργιος αυτή τη στιγμή κάνει ~1280 Ευρώ και γω τον πήρα 850 Ευρώ. Πολύ καλή τιμή νομίζω! Καλορίζικο μου ;-)

Ακολουθεί επόμενο post μου με πώληση 2 υπολογιστών της Apple.

Έπιασα δουλειά στο Applestore!

Ok, όχι σε κανονικό Applestore, αλλά στο "Applestore Demo Center" της εταιρίας Elite (Apple Premium Reseller - επίσημος μεταπωλητής) στην οδό Αγγελάκη αρ. 23, στη Θεσσαλονίκη φυσικά.

Οι Θεσσαλονικιοί/ές αλλά και περαστικοί από τη συμπρωτεύουσα, μπορείτε να περάσετε να τα πούμε κι από κοντά. Είμαι στο store από Δευτέρα εώς Σάββατο 09:30-15:30. Εδώ και καιρό ήμουν σε "training mode" και τώρα έπιασα δουλειά κανονικά. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι θεωρώ πως είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση για να μετατρέψω τις ορδές παραθυρόχρηστες σε κάτι πιο αποδεκτό στην κοινωνία (ήτοι χρήστες υπολογιστών Macintosh).

Καθημερινά περνάνε από το μαγαζί αρκετοί περίεργοι για τους υπολογιστές Mac, κυρίως καμμένοι χρήστες Windows. Η επιτυχία του iPhone αλλά και το νέο πολυδιαφημισμένο Macbook Air, δρουν σαν κράχτες για την αγαπημένη μας πλατφόρμα. Από όσα έχω δει ως τώρα στο μαγαζί (που είμαι σχεδόν δύο βδομάδες), πιστεύω ότι η Apple έχει επιτέλους κεντρίσει το ενδιαφέρον και του Έλληνα καταναλωτή. Μπορεί, αν συνεχισει με αυτόν τον ρυθμό να έχουμε και επίσημη παρουσία της Apple στην Ελλάδα σε κάνα-δύο χρόνια!

Μέσω της δουλειάς, έρχομαι σε επαφή με όλα τα μηχανήματα της Apple, όπως Mac Pro και το νέο Macbook Air και μπορώ να έχω μια πιο σφαιρική άποψη γι' αυτά τόσο σαν καταναλωτής προϊόντων της Αpple όσο και ως πωλητής. Το Macbook Air ας πούμε που δεν το είχα και τόσο σε εκτίμηση, είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό από κοντά και το Multitouch trackpad δουλεύει με εξαιρετική ακρίβεια. Αν είσθε τύπος του trackpad όπως κι εγώ, θα απορείτε πως μπορούσατε τόσο καιρό χωρίς αυτό. Σίγουρα είναι ένας ικανός λόγος για να περιμένετε τα νέα Macbook Pro.

Τον τελευταίο καιρό έγραφα σποραδικά, λόγω της "αλλαγής περιβάλλοντος". Μια νέα δουλειά (ακόμα και για τα προϊόντα της Apple) έχει στην αρχή τις δυσκολίες της με αποτέλεσμα να γυρνώ σπίτι μου κατάκοπος και να μην έχω όρεξη ούτε για browsing, πόσο μάλλον για blogging. Φυσικά, σιγά-σιγά προσαρμόζομαι στις νέες συνθήκες και θα επανέλθω σύντομα στα φυσιολογικά για μένα δεδομένα.

Κάνοντας κλικ εδώ μπορείτε να δείτε κάποιες φωτογραφίες που τράβηξα από το μαγαζί. Εύχομαι να τα πούμε κι από κοντά!

Η Μακεδονία είναι Ελληνάδικη

Αυτή τη φωτογραφία την τράβηξα σήμερα 50 μέτρα μακρυά από το σπίτι μου. Πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει 100% την σημερινή μας Ελλάδα. Ένα απέραντο σκουπιδαριό και μια ασχήμια μεταφορική και κυριολεκτική είναι ο τόπος μας, με αρκετές πινελιές εθνικισμού. Εδώ ο κόσμος χάνεται και μεις πετάμε αετό. Αυτό είναι το συμπέρασμα. Ελπίζω μερικοί από εσάς να μη με κατηγορήσετε για έλλειψη πατριωτισμού. Ίσα ίσα: όποιος/α αγαπάει την πατρίδα του και τον τόπο που μένει, "πονάει" με τα χάλια του και θέλει να τον δει να ευημερεί και να προοδεύει.

Η καθημερινή ασχήμια που αντιμετωπίζουμε όλοι μας έξω από τα σπίτια μας σε κάθε γωνιά της Ελλάδας: η βρώμα, η φασαρία, το νέφος, τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο, τα μηχανάκια ανάποδα στο μονόδρομο που έρχονται κατά πάνω μας πάνω στα πεζοδρόμια, η ασυδωσία των πολιτών, τα σκουπίδια παντού εκτός από το μπαλκόνι μας κ.ο.κ. Πρώτα πρέπει να λύσουμε αυτά τα προβλήματα, που είναι προβλήματα διαβίωσης και επηρεάζουν σε μέγιστο βαθμό το ευ ζειν μας. Συμφωνώ ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική - εξάλλου ζω σ' αυτή, αλλά δε πρέπει να γίνεται η καραμέλα μας και να εθελοτυφλούμε σε άλλα εξ ίσου σημαντικά προβλήματα.

Νομίζω ότι η φωτογραφία αποδίδει στο ακέραιο, την αλήθεια.

Την επόμενη φορά που θα αναρωτηθούμε αν "η Μακεδονία είναι Ελληνική" θα πρέπει να προβληματιστούμε επίσης για το αν η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, ή σε κάποιο μεγάλο ποσοστό Ελληναράδων που δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους, ούτε τους συμπολίτες τους, αλλά ούτε και τον τόπο που ζουν και υποτίθεται πως αγαπούν.

FriendFeed εναντίον Second Brain εναντίον Sync.gr!

Έχουν βγει κάποιες web υπηρεσίες που επιχειρούν να συνδέσουν το παζλ της ιντερνετικής μας ζωής, σε μία και μοναδική σελίδα. Σε αυτή τη σελίδα, περιέχονται π.χ. οι δημοσιεύσεις μας στο blog μας, οι φωτογραφίες μας στο flickr, τα βίντεο μας στο YouTube, τα bookmarks μας στο Delicious, η μουσική που ακούμε στο Lastfm και τα tweets μας στο Twitter.

Οι φίλοι μας και τέλως πάντων όσοι ενδιαφέρονται για το ποιόν μας, μπορούν να επισκεφτούν αυτή τη σελίδα ή να γραφτούν στο RSS feed της και να είναι ενήμεροι για όλες τις διαδικτυακές μας δραστηριότητες. Ο σπιούνος του Internet που λέει και ο φίλος Κωστής και μάλιστα με τις ευλογίες μας! Εγώ από την άλλη, δεν έχω τέτοια προβλήματα - όρεξη να έχετε να διαβάζετε τις περιπέτειες μου και να βλέπετε τις φωτογραφίες μου.

Έτσι, δημιούργησα σελίδες σε τρεις τέτοιες υπηρεσίες, στο FriendFeed, στο SecondBrain και στο Sync.gr και μπορείτε να τις επισκεφτείτε κάνοντας κλικ εδώ, εδώ κι εδώ.

Το FriendFeed διαθέτει μια μινιμάλ web 2.0 αισθητική και παρέχει υποστήριξη για περισσότερες υπηρεσίες. Υποψιάζομαι ότι είναι και από τα πρώτα της πιάτσας. Το SecondBrain από την άλλη, φαίνεται στα μάτια μου, σαν πιο ολοκληρωμένη σελίδα και νομίζω ότι το προτιμώ από το FriendFeed. Το FriendFeed παραείναι "τηλεγραφικό" αλλά όπως είναι φυσικό, "φορτώνει" πιο γρήγορα. Το SecondBrain δεν παρέχει ακόμα υποστήριξη για το Twitter, αλλά οι προγραμματιστές του διαβεβαιώνουν ότι έρχεται σύντομα. Σκοπεύω να διατηρήσω ζωντανές και τις δύο σελίδες και να παρατηρώ από κοντά την εξέλιξη τους.

Για το τέλος άφησα το Ελληνικό Sync.gr. Το Sync.gr παλιά λειτουργούσε σαν blog aggregator και τώρα ανανεώθηκε πλήρως για να προσφέρει υπηρεσίες παραπλήσιες με τα δύο προαναφερθέντα sites. Πρόκειται για μια πολύ καλή προσπάθεια και δουλεύει καλά με τις πιο "χρήσιμες" web 2.0 υπηρεσίες όπως Blogger, Twitter, Flickr, Delicious, Facebook, YouTube, LinkedIn και τα λοιπά. Από αισθητική άποψη, προσφέρει τη δυνατότητα παραμετροποίησης από τον χρήστη, ενώ θυμίζει σε στήσιμο το FaceBook. Πιστεύω ότι αν είσθε Έλλην blogger αξίζει να ανοίξετε ένα λογαριασμό εκεί, αφού προσφέρεται και σαν ένα καλό έργαλείο κοινωνικής δικτύωσης.

Τέλος, υπάρχει και ο καινούργιος παίκτης που λέγεται SocialThing, σε κατάσταση Private Beta, για το οποίο δεν έχω invite για να το δοκιμάσω και να μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Γεμίσαμε από sites κοινωνικής δικτύωσης που ενώνουν τα sites της κοινωνικής δικτύωσης! Malkovich, Malkovich, Malkovich! Πάντως, όσοι και όσες παρακολουθείτε αυτό το blog, μπορείτε να με προσθέσετε σαν επαφή, αν είσθε εγγεγραμμένος(-η) σε κάποια από αυτές τις υπηρεσίες!

Περί iPhone SDK

Παρακολούθησα την παρουσίαση του iPhone SDK της Apple, καθώς και τις αντιδράσεις του ειδικού τύπου αλλά και των (άμεσα ενδιαφερόμενων) προγραμματιστών. Η αλήθεια είναι ότι η Apple μας εξέπληξε όλους θετικά. Κυρίως για το πόσες ελευθερίες έδωσε στη δημιουργία εφαρμογών, με πολλά APIs, πρόσβαση στο WiFi και στο EDGE (υπό προυποθέσεις), CoreLocate κ.ο.κ.

Πέρα από όλα αυτά, το distribution model, είναι καλύτερο από ό,τι αναμενόταν. Οι κακές γλώσσες λέγαν για διανομή των εφαρμογών μέσω του iTunes. Η Apple ξέφυγε από αυτή τη λογική και θα διανέμει τις εφαρμογές της μέσω του App Store, μιας εφαρμογής που θα τρέχει στο iPhone, αλλά και εναλλακτικά μέσω του iTunes. Θα μπορούμε δηλαδή να κατεβάζουμε εφαρμογές για το iPhone μας, χωρίς την ανάγκη του υπολογιστή ως middleman.

Οι εφαρμογές και τα παιχνίδια που θα διανέμονται αποκλειστικά μέσω του App Store, θα μπορούν να διατίθενται και δωρεάν, χωρίς έξοδα για τους προγραμματιστές και τους χρήστες, ενώ αυτοί θα είναι σε θέση να ορίσουν μόνοι τους την τιμή της εφαρμογής τους. Η Apple θα κρατάει το 30% των κερδών, για τα έξοδα του hosting των εφαρμογών, του marketing τους, αλλά και τα διαχειριστικά έξοδα του App Store. Οι προγραμματιστές λοιπόν θα εισπράτουν το 70% των πωλήσεων και δεν θα χρειάζονται να ασχολούνται με το στήσιμο ενός ασφαλούς store, την προμήθεια των πιστωτικών καρτών αλλά και την διαφήμιση του προϊόντος, αφού η παρουσία τους στο App Store θα είναι η καλύτερη προβολή.

Αντίστοιχα και οι χρήστες iPhone, θα έχουν ένα κεντρικό σημείο πώλησης εφαρμογών, αντί να αλωνίζουν στο Internet για την εφαρμογή που θα τους καλύψει. Και το κυριότερο, θα μπορούν να την αγοράσουν χωρίς φόβο, χρησιμοποιώντας το account τους στο iTunes Music Store. Επίσης θα υπάρχουν και πολλές δωρεάν εφαρμογές, εξασφαλίζοντας έτσι την γρήγορη ανάπτυξη της νέας αυτής πλατφόρμας.

Κάθένας μπορεί να κατεβάσει τα εργαλεία για την δημιουργία εφαρμογών για iPhone, αρκεί να δημιουργήσει ένα δωρεάν account στην Apple. Για να γράψει την εφαρμογή απαιτείται η χρήση Mac (τα προγράμματα δεν τρέχουν σε Windows/Linux - λογικό). Αν αυτό που δημιουργήσει θέλει να το ανεβάσει στο App Store, θα χρειαστεί να πληρώσει το ποσό των 99$ στην Apple. Ποσό λογικό, που λειτουργεί ως "πόρτα" για να αποφεύγονται οι εφαρμογές που ανεβαίνουν απλώς για να ανεβαίνουν και δεν παρέχουν κάποια είδους λειτουργικότητα.

Το νέο firmware τέλος παρέχει και πλήρη υποστήριξη του Exchange, καθιστώντας ικανό το iPhone να επιβιώσει με αξιώσεις στο enterprise market και να ανταγωνισθεί τις πλατφόρμες Windows Mobile και Blackberry, που έχουν τώρα το πάνω χέρι σε αυτές τις αγορές.

Η Apple φρόντισε λοιπόν να κλείσει όλες τις τρύπες για το νέο software platform του iPhone/iPod Touch και να δώσει κίνητρα στους επίδοξους προγραμματιστές για να δημιουργήσουν ένα κάρο software. Το iPhone SDK διατίθεται από σήμερα σε μορφή Beta, αλλά οι νέες δυνατόττες και εφαρμογές θα είναι διαθέσιμες στους τελικούς χρήστες στα τέλη Ιουνίου, με την έκδοση firmware 2.0 για iPhone και iPod Touch. Το κακό της όλης υπόθεσης είναι η αναμονή. Το καλό είναι ότι από την αρχή της λειτουργίας του App Store θα υπάρχουν πολλές εφαρμογές και παιχνίδια διαθέσιμα, αφού οι προγραμματιστές θα έχουν όλοι ένα headstart 4 περίπου μηνών.

Οι developers έχουν πέσει όλοι σαν λιμάρια στο iPhone SDK και εταιρίες μεγάλες του χώρου ανακοίνωσαν επίσημα τα σχέδια τους για την νέα αυτή πλατφόρμα. Π.χ. η Gameloft σχεδιάζει για αρχή 15 παιχνίδια! Θα γίνει χαμός. Μοναδική παραφωνία, ο Steve Ballmer, CEO της Microsoft που σίγουρα δεν περίμενε από την Apple τόσες πολλές "ευκολίες" προς τους developers και βρήκε να γκρινιάξει για το 30% των κερδών της Apple. Δεν πειράζει - όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!

Η Apple έβαλε το βίντεο της παρουσίασης online στην σελίδα της και μπορείτε να το παρακολουθήσετε μέσω streaming, κάνοντας κλικ εδώ. Αξίζει να το παρακολουθήσετε για να πάρετε μια ιδέα με τις εφαρμογές που θα δούμε σύντομα στα iPhones και iPod Touches μας. Go Apple, go!

Για κάποιο λόγο μετά από όλα αυτά τα νέα, η μετοχή της Apple παρέμεινε βαλτωμένη στα 122 δολλάρια! Οι Αμερικάνοι και οι αναλυτές τους μάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι σημαίνει πρακτικά αυτή η κίνηση της Apple. Συνδυάζοντας τις νέες αυτές δυνατότητες με νέα iPhones (3G) που θα δούμε σίγουρα στη μέση του χρόνου και επέκταση εξαιτίας αυτών σε νέες αγορές, η Apple θα περάσει εύκολα τον στόχο της για πώληση 10 εκατομμυρίων iPhones μέσα στο 2008.

Συνέντευξη με τον Tom Cain

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω μια συνέντευξη μέσω email με τον Tom Cain. Ο Tom Cain είναι developer παζλ παιχνιδιών για τους Mac και διευθυντής τους Indie Software οίκου, Smallware. Η Smallware μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει δύο παιχνίδια: το Solavant μια σουίτα με 240 (!) είδη δύσκολης πασιέντζας και το Septavo Tangram, ένα παιχνίδι παζλ με 1000 διαφορετικά Tangrams.

Η συνέντευξη βγήκε λίγο μεγάλη και μου πήρε αρκετές ώρες να μεταφράσω, αλλά είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Μπορείτε να τη διαβάσετε στην αυθεντική Αγγλική εκδοχή της στο Αγγλικό μου blog, εδώ. Ακολουθεί η Ελληνική της μετάφραση:

E: Τί σ' έκανε να ξεκινήσεις να γράφεις software για τους υπολογιστές Macintosh και την δημιουργία της εταιρίας Smallware Software (ωραίο όνομα);

Ήμουν χρήστης Μac για πολλά χρόνια. Το πρωταρχικό μου επάγγλεμα ήταν γραφίστας, στο οποίο έχω bachelor. Στις γραφικές τέχνες οι Macintosh έχουν ισχυρή παρουσία. Οι διαφημιστικές εταιρίες στις οποίες δούλεψα για πολλά χρόνια, χρησιμοποιούν Mac σχεδόν αποκλειστικά.

Η εταιρία Smallware ξεκίνησε όταν βρήκα την ευκαιρία να φτιάξω software για την φορητή πλατφόρμα της Palm. Έχω προϊστορία στον προγραμματισμό και τον σπούδασα στο κολλέγιο. Το Newton της Apple, ήταν μια συσκευή που μ' άρεσε πολύ και "έπαιξα" μαζί του, γράφοντας προγράμματα γι' αυτό. Μόλις ξεκίνησε η Palm την φορητή της πλατφόρμα, ήμουν σίγουρος ότι θα πετύχει και επιδίωξα να ξεκινήσω να γράφω software γι' αυτό. Εκείνη την εποχή είχα μια διαφημιστική εταιρία με άλλους δύο συνεργάτες και τους έπεισα ότι έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα τμήμα που θα φτιάχνει software. Ήταν απλά μια δευτερευούσης σημασίας ιδέα. Έτσι το όνομα "Smallware" χρησιμοποιήθηκε για μια εταιρία που έφτιαχνε προγράμματα για φορητή πλατφόρμα και ήταν πιο έξυπνο και ταιριαστό. :)

To 2004 έγινε σαφές ότι η πλατφόρμα της Palm άρχισε να δείχνει σημάδια κόπωσης. Ήθελα να μεταπηδήσω σε άλλη πλατφόρμα και ήθελα αυτή (η πλατφόρμα) να είναι μικρή σε μέγεθος. Οι Macintosh ήταν η προφανής επιλογή για μένα - τους χρησιμοποιούσα από την εποχή του Mac IIsi.

Ε: Δημιουργείς παιχνίδια που "οξύνουν τον νου". Η σουίτα με τις πασιέντζες, Solavant, είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα και το ίδιο ισχύει για το Septavo Tangram. Την εποχή της "άμεσης ικανοποίησης" στη βιομηχανία των παιχνιδιών και αλλού, το βρίσκεις δύσκολο να πουλήσεις παιχνίδια που επαφίενται στη χρήση του μυαλού αντί για εντυπωσιακά γραφικά; Ποιό είναι το target group των εφαρμογών σου;

Δεν είναι τόσο δύσκολο να πουλήσεις τέτοια παιχνίδια όσο νομίζεις. Υπάρχουν πελάτες για σχεδόν τα πάντα και οι περισσότεροι από αυτούς δεν εξυπηρετούνται καλά, γιατί οι περισσότερες εφαρμογές/παιχνίδια στοχεύουν τον μεγαλύτερο κοινό παρονομαστή. Είναι επικίνδυνο να δημιουργείς εφαρμογές για μικρές αγορές γιατί οι πιθανοί πελάτες είναι πολύ λιγότεροι. Απ' την άλλη, είναι επικίνδυνο να δημιουργείς εφαρμογές για "τους πολλούς", εξαιτίας του ανταγωνισμού.

Καθώς δημιουργούσα τις πασιέντζες για την πλατφόρμα της Palm σε 4 διαδοχικές εκδόσεις, κατάλαβα ότι υπήρχε ένα κοινό που έμενε ανικανοποίητο, από νοήμονες ανθρώπους που τους άρεσαν τα παιχνίδια σκέψης. Το προϊον αυτό οδηγήθηκε προς τα εκεί με βάση την συμβολή και τις ιδέες των χρηστών του. Ως γραφίστας έτεινα να θέλω να φτιάχνω εντυπωσιακά γραφικά, αλλά η πελατειακή μου βάση προτιμούσε το πιο απλό και ξεκαθαρό look. Εγώ απλά μετέφερα αυτή την πολιτική και στους Macs με το Solavant Solitaire. Η πλατφόρμα Mac και οι χρήστες του, "κολλάνε" σε αυτή την αισθητική (του ξεκάθαρου interface). Τα παιχνίδια της Smallware δεν είναι για όλα τα γούστα, αλλά οι άνθρωποι που τα προτιμούν, τους αρέσουν *πραγματικά*. Αυτή είναι η καλύτερη "πάστα" χρηστών που μια εταιρία software θα μπορούσε να έχει, κατά τη γνώμη μου.

Ε: Ποιές εφαρμογές χρησιμοποιείς για την παραγωγή των εφαρμογών;

Χρησιμοποιώ REALbasic για την δημιουργία εφαρμογών για την πλατφόρμα των Mac. Με βόλευε για τον τύπο των παιχνιδιών που σκόπευα να δημιουργήσω και θα ήταν ευκολότερο για μένα να ξεκινήσω. Επίσης, δεν είχα γράψει ποτέ software για υπολογιστές και δεν ήξερα τι να περιμένω. Σχεδίαζα να κάνω ένα εξειδικευμένο λογισμικό για μια μικρή σε αγορά πλατφόρμα - έτσι, ένιωθα καλύτερα ξέροντας πως η REALbasic θα μου επέτρεπε εύκολα να μεταφέρω αυτά τα παιχνίδια και σε άλλες πλατφόρμες.

Αλλά το πραίσθημα μου βγήκε σωστό και η πλατφόρμα των Mac είναι ακόμα καλύτερη για εμπορική αξιοποίηση από όσο φανταζόμουν. Μ' αρέσει ως ιδέα το Cocoa περιβάλλον της Apple και ελπίζω να το χρησιμοποιήσω κάποτε για άλλα παιχνίδια.

Ε: Έχεις/Είχες μια πολύ πετυχημένη σουίτα πασιεντζών για την πλατφόρμα της Palm.Τώρα που η πλατφόρμα των iPhone/iPod Touch είναι η επόμενη ανερχόμενη στον χώρο και η Apple σκοπεύει να διαθέσει τα απαραίτητα εργαλεία στους developers για την δημιουργία εφαρμογών, σχεδιάζεις να δημιουργήσεις την "απόλυτη" σουίτα πασιεντζών για το iPhone; Η οθόνη αφής ταιριάζει απόλυτα σε αυτού του είδους τα παιχνίδια.

Έχεις δίκιο για την οθόνη αφής και τις δυνατότητες της συσκευής. Έχω και γω iPhone, αγορασμένο ειδικά για να το επεξεργαστώ ως μελλοντική πλατφόρμα ανάπτυξης εφαρμογών. Σχεδιάζω να φτιάξω software για το iPhone αν η Αpple δημιουργήσει ένα SDK (ακρωνύμιο του Software Development Kit - ουσιαστικά τα εργαλεία και οι όροι που δίδονται στους προγραμματιστές για την δημιουργία εφαρμογών) με το οποίο η Smallware μπορεί να λειτουργήσει. Αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζω αν η πλατφόρμα θα είναι τελείως ανοικτή, όπως στην περίπτωση των Macs, ή κλειστή όπως στις κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών. Αν την κλείσουν, δεν είμαι σίγουρος αν η Smallware θα μπορέσει να το "αντέξει" οικονομικά. Η Apple ισχυρίστηκε πως επιθυμεί "ασφαλείς" εφαρμογές και η κλειστή πλατφόρμα είναι ένας τρόπος να το καταφέρεις αυτό. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν σε αυτόν τον τομέα.

Δεν σκοπεύω να φτιάξω την *υπέρτατη" σουίτα πασιεντζών για το iPhone. Πιστεύω πως ένα τέτοιο προϊόν θα απαιτούσε χαρακτηριστικά που η Smallware δεν θα ενσωμάτωνε γιατί δεν "κολλούν" με το σκεπτόμενο κοινό μας. Ελπίζω πάντως, να φτιάξω την απόλυτη σουίτα πασιεντζών για το δικό μας κοινό. :)

Επίσης, έχω σε λειτουργία πρωτότυπου, μια web εφαρμογή που δουλεύει στον Safari του iPhone, που σε άφησα να δοκιμάσεις τον προηγούμενο μήνα. Πιστεύω ότι ο browser δουλεύει καλά για πολλές εφαρμογές, αλλά ίσως όχι τόσο καλά για παιχνίδια. Τα παιχνίδια μας δεν έχουν πολύ animation, αλλά ο τρόπος χειρισμού είναι αρκετά αργός όταν χρησιμοποιείς τον browser. Νομίζω πως οι πελάτες μας θα απογοητευθούν με τον τρόπο που δουλεύει και έτσι περιμένω από την Apple να ανακοινώσει τα σχέδια της για την διάθεση του SDK.


Ε: Το Solavant (και η πιο compact εκδοχή του Sol Basics Solitaire), είναι κατά τη γνώμη μου, η πιο όμορφη εφαρμογή με πασιέντζες για την πλατφόρμα των Macs. Υπάρχει αρκετό σκουπιδαριό στον τομέα των πασιεντζών, αλλά η σουίτα σου ξεχωρίζει για τα καλαίσθητα γραφικά της. Το ίδιο ισχύει και για το Septavo Tangram - προσφέρει ένα πολύ όμορφο γραφικό περιβάλλον, που γνωρίζει πότε να αποφεύγει την υπερβολή των animations. Μόνος σου σχεδίασες το περιβάλλον εργασίας και τα γραφικά όλων σου των παιχνιδιών;

Ευχαριστώ! Ναι, σχεδιάζω τα πάντα μόνος μου, ακόμα και τα websites των εφαρμογών. Για μένα, οι εφαρμογές για Μac πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο look και αυτή είναι η κατεύθυνση που τους δίνω. Δεν πιστεύω ότι το Solavant είναι ακόμα αισθητικώς όπως "πρέπει". Έκανα διάφορες αισθητικές μετατροπές στην έκδοση 2.5 που θα κυκλοφορήσει αυτή τη βδομάδα και θα υπάρξουν ακόμα μεγαλύτερες αλλαγές στην έκδοση 3.0. Νομίζω πως θα τα καταφέρω να είναι όπως θέλω στην έκδοση 3.

Ένα πρόβλημα είναι ο "πειρασμός" να προσθεσω περισσότερα γραφικά. Μερικοί χρήστες ζητούν παραπάνω πράγματα που είναι καλές ιδέες, αλλά δεν κολλάνε με τον γενικό σχεδιασμό της εφαρμογής. Σιχαίνομαι να απογοητεύω τους χρήστες των εφαρμογών μου, αλλά ίσως το Solavant δεν είναι αυτό ακριβώς που ψάχνουν. Υπάρχουν μερικές άλλες καλές πασιέντζες που ίσως θα προτιμούσαν. Φοβάμαι πως αν αρχίσω να παραμετροποιώ το Solavant για να ευχαριστήσω τους πάντες, στο τέλος θα καταλήξω να δυσαρεστήσω τους πάντες.

Πολλοί χρήστες ζήτησαν εναλλακτικές τράπουλες και αυτό είναι κάτι που ευελπιστώ να έχω στην έκδοση 3 (Σημείωση μου: και γω το ζήτησα αυτό!). Ίσως το καλύτερο θα ήταν να επιτρέψω στους χρήστες να δημιουργήσουν τις δικές τους τράπουλες και να τις μοιραστούν μιας και η πλατφόρμα μας έχει πολλούς δημιουργικούς χρήστες.

Ε: Το Solavant 2.0 παρουσίασε μία καινούργια λειτουργία δικτύωσης, κάτι σαν κοινότητα. Μπορείς να συγχρονίσεις τα κερδισμένα σου παιχνίδια με τους servers της Smallware και να κατεβάσεις τις νίκες των άλλων παικτών. Έπειτα, μπορείς να επιλέξεις να παίξεις παιχνίδια που σίγουρα κερδίζονται. Υπάρχουν παραπάνω από 77.000 κερδισμένα παιχνίδια στον server σας μέχρι στιγμής, άρα, φαντάζομαι, πως η νέα αυτή λειτουργία είχε επιτυχία. Πώς σου ήρθε να παρουσιάσεις αυτό το νέο χαρακτηριστικό; Τί μας επιφυλλάσει η έκδοση 3;

Ένα ενδιαφέρον πρόβλημα για προγραμματιστές που ασχολούνται με την δημιουργία πασιεντζών είναι πως να προσφέρουν πασιέντζες που να μπορούν να κερδηθούν. Αυτό σημαίνει ότι η τράπουλα δεν είναι εναντίον σου εξαιτίας του ανακατέματος. Αυτά τα χαμένα παιχνίδια είναι τα χειρότερα γιατί δεν χάνεις από δική σου υπαιτιότητα. Είναι λοιπόν κοινή γνώση ότι οι χρήστες προτιμούν να παίζουν πασιέντζες που να μπορούν να τις κερδίσουν.

Το πρόβλημα είναι πως το εξασφαλίζεις αυτό. Οι συζητήσεις συχνά ξεφεύγουν σχετικά με τη χρήση πολύπλοκων αλγόριθμων ή ακόμα και άλλα πράγματα που μου τριβελλίζουν το μυαλό, όπως ότι το ίδιο το software παίζει μόνο του τις πασίεντζες εξετάζοντας κάθε πιθανό συνδυασμό κινήσεων για να βεβαιωθεί ότι η πασίεντζα έχει πιθανότητες να κερδηθεί. Μια μέρα, κατάλαβα, ότι το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών θα ήταν τρισεκατομμύρια πιθανές παρτίδες που θα μπορούσαν να κερδηθούν. Ποιός πρόκειται να τις παίξει όλες αυτές; Κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει, άρα τί κερδος θα είχα να μπω στη διαδικασία να το κάνω έτσι; Τότε συνειδητοποίησα ότι οι ίδιοι οι παίκτες ανακάλυπταν αυτές τις κερδισμένες παρτίδες όσο έπαιζαν. Μετά από αυτό, παραμετροποίησα την εφαρμογή ώστε οι παίκτες να μπορούσαν εύκολα να στέλνουν σε μας τις κερδισμένες παρτίδες και να μπορούν να τις κατεβάσουν οι άλλοι παίκτες.

Και κάτι άλλο που παρατήρησα όταν είδα πόσο πολλοί χρήστες χρησιμοποιούσαν αυτή την δυνατότητα: Αρέσει στους χρήστες να παίζουν παρτίδες που μπορούν να κερδηθούν ή στην πραγματικότητα απολαμβάνουν να κερδίζουν τα παιχνίδια για να τα στέλνουν στον server μας; Δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν οι χρήστες μας παίζουν τις παρτίδες που μπορούν να κερδηθούν, αλλά γνωρίζω ότι τους αρέσει να τις αποστέλουν. Έτσι, για την έκδοση 3 σκοπεύω να φτιάξω προαιρετικά προφίλ χρηστών ούτως ώστε οι άλλοι χρήστες να βλέπουν ποιός χρήστης συνεισφέρει (και κερδίζει) τι. Αυτό θα χαροποιήσει τους χρήστες που απολαμβάνουν να στέλνουν τις νίκες τους στον server μας.

Ε: Πώς επιλέγεις ποια θα είναι η επόμενη εφαρμογή/παιχνίδι σου; Κάνεις έρευνα της αγοράς και προσπαθείς να βρεις ένα κενό της να καλύψεις ή απλά επιλέγεις την δημιουργία ενός παιχνιδιού που σ' ενδιαφέρει, αγνοώντας τους ανταγωνιστές σε αυτό το είδος του παιχνιδιού;

Το πρόβλημα μου είναι η εκπαίδευση μου στο marketing. Καταναλώνω πολύ χρόνο αναλύoντας την αγορά και στην πορεία απορρίπτω μερικές καλές ιδέες, επειδή δεν πιστεύω ότι είναι βιώσιμες. Θα ήταν διαφορετικά αν η Smallware ως επιχείρηση ήταν πλούσια, αλλά έτσι όπως έχουν τα πράγματα δεν μου επιτρέπεται ένα παιχνίδι να αποτύχει εμπορικά. Αλλά αναλύω τα πράγματα υπέρ του δέοντος.

Το καλό πράγμα με τα παιχνίδια είναι ότι δεν έχουν τους ίδιους κανόνες ανταγωνισμού με τις υπόλοιπες εφαρμογές. Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν πολλές πασιέντζες διαφορετικών εταιριών εξαιτίας των διαφορών μεταξύ τους. Αυτού του είδους οι χρήστες ανήκουν στο στυλ των χρηστών της Smallware, γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι φανατικοί με την επιλογή των παιχνιδιών τους και μένα μ' αρέσουν οι φανατικοί! :)

Όπως και να 'χει, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καλύπτεις ένα κενό στην αγορά, αν ο στόχος σου είναι να επιβιώσεις. Το Burning Monkey Solitaire είναι ένα πραγματικά καλό παιχνίδι, ειδικά αν σ' αρέσει ο χιουμοριστικός του τόνος. Δεν θα είχε νόήμα να φτιάξω μια καλύτερη εκδοχή του Burning Monkey Solitaire (ΣΣ: ανάλογη σουίτα πασιεντζών της Freeverse), είναι ήδη υπέροχο. Είναι πιο λογικό επιχειρηματικά, να φτιάξω μια σουίτα πασιεντζών που δεν έχει καμία σχέση με το Burning Monkey για ανθρώπους που προτιμούν κάτι άλλο από το χιουμοριστικό ύφος. Έτσι τουλάχιστον, πιστεύω εγώ.


Ε: Το Septavo Tangram είναι ένα ωραίος τρόπος να σκοτώνεις την ώρα σου, ανάμεσα σε διάφορες εργασίες κτλ. Είναι επίσης, το πρώτο παιχνίδι της Smallware που είναι διαθέσιμο και για τους χρήστες Windows (Βίντοουζ). Αυτό, φαίνεται να ακολουθεί μία τάση που άλλοι software οίκοι, αποκλειστικά για mac, δημιούργησαν αντίστοιχες εκδόσεις των εφαρμογών τους για Windows (όπως η Rogue Amoeba με το Αirfoil και η Plasq με το Comic Life). Ποιό είναι το ιστορικό αυτής σου της απόφασης; Ποιά είναι η αναλογία πωλήσεων ανάμεσα στις δύο πλατφόρμες;

Είδα αυτή την ευκαιρία, βλέποντας τον αρθμό των ανθρώπων που έψαχναν στο Google και στην Υahoo για λογισμικό γύρω από τα Τangrams. Μ' άρεσε πολύ ως παιδί να παίζω Tangrams και έφτιαξα την πρώτη μου εφαρμογή με Tangrams στην πλατφόρμα της Palm. Πραγματικά, δεν υπάρχουν μεγάλες σουίτες με Tangrams σε καμία πλατφόρμα υπολογιστών και έτσι αποφάσισα να φτιάξω κάτι τέτοιο για όλους αυτούς τους ανθρώπους που το αναζητούσαν. Σκέφτηκα πως πολλές από αυτές τις αναζητήσεις θα ήταν από σχολικά ιδρύματα και πως πολλά από αυτά τα ιδρύματα θα χρησιμοποιούσαν Windows και έτσι έκανα το Septavo Tangram διαθέσιμο και για τις δύο πλατφόρμες. Συν τοις άλλοις, το REALbasic το κάνει πανεύκολο να φτιάξεις ένα παιχνίδι που θα είναι συμβατό και με Windows.

Μερικές από τις εκτιμήσεις μου βγήκανε εσφαλμένες. Η έκδοση για Mac πουλάει 5 φορές περισσότερο από την αντίστοιχη των Windows. Πιστεύω πως αυτό συμβαίνει γιατί ο κύριος όγκος των χρηστών της Smallware χρησιμοποιεί Macintosh υπολογιστές. Yπάρχουν αλλαγές που θα μπορούσα να κάνω για να γίνει το Septavo πιο επιθυμητό στους χρήστες Windows και το σκέφτηκα να τις κάνω, αλλά στο τέλος αποφάσισα να μην τις κάνω. Το Septavo έγινε ακριβώς όπως το ήθελα και φαίνεται πως οι χρήστες Μac αρέσκονται πιο πολύ σε αυτά που δημιουργώ από ότι οι χρήστες Windows. Άρα, μάλλον δεν θα υπάρξει στο μέλλον άλλο λογισμικό από την Smallware που να λειτουργεί σε περιβάλλον Windows, γιατί πιστεύω ότι δεν αξίζει τον κόπο.

Αυτό μου ακούγεται περίεργο, γιατί με βάση την εμπειρία μου, η συντριπτική πλειονότητα των προγραμματιστών το κοιτούν από την αντίθετη πλευρά: Αξίζει τον κόπο να παράγεις εφαρμογές για Mac;

Ε: Παρατήρησα πως προσφέρεις αρκετές επιλογές για τα παιχνίδια με τις πασιέντζες. Κάποιος μπορεί να επιλέξει την βασική εκδοχή, Sol Basics Solitaire, που προσφέρει 3 δημοφιλείς πασιέντζες (spider, Klondike & Free Cell) έναντι 9.99$, την Solavant Spider που περιέχει 12 εκδοχές της Spider έναντι 15$, την Solavant Core Edition για 17$ με τις 25 πιο δημοφιλείς πασιέντζες και τέλος την Solavant με όλες τις 223 πασιέντζες, κι αυτή σε 3 εκδοχές: Student License 17$, Single License 27$ και Family License 37$. Δουλεύει καλά για σένα αυτό το σύστημα; Δεν μπερδεύονται οι πελάτες σου; Προσφέρεις την δυνατότητα αναβαθμίσεων μετά την αγορά; Ας πούμε ότι αγόρασα την Sol Basics Solitaire και μου άρεσε τόσο πολύ, που αποφάσισα να αγοράσω μια Single License για το Solavant. Θα έχω έκπτωση;

Δεν μου παραπονέθηκε ποτέ κανένας ότι μπερδεύτηκε, αλλά θα μπορούσαν κάλλιστα να μην μου το έλεγαν. :)

Στην αρχή προσφέραμε μόνο το full πακέτο της Solavant στις 3 εκδοχές του. Οι Solavant Core και Spider προστέθηκαν μετά, γιατί αρκετοί παίκτες ζητούσαν πιο βασικές εκδόσεις από την Solavant. Τους άρεσε ως ιδέα η "δύσκολη πασιέντζα", αλλά δεν τους ενδιέφεραν ο μεγάλος αριθμός παιχνιδιών.

Μετά ανακάλυψα πως δεν το είχα πιάσει σωστά το θέμα. Χρειάστηκε κάποιος χρόνος επικοινωνίας μου με χρήστες για να καταλάβω τι συνέβαινε. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους, μεταπηδούσαν στους Μacs από τα Windows και το OS X δεν περιλαμβάνει πασιέντζες όπως τα Windows. Όπως και οι περισσότεροι χρήστες μας, αυτοί οι άνθρωποι είναι φανατικοί με τις πασιέντζες αλλά είναι οι τύποι των παικτών που θα προσηλωθούν αποκλειστικά σε 1-2 παιχνίδια. Μόλις κατάλαβα τι αποζητούσαν, ετοίμασα μια light εκδοχή της Solavant, την Sol Basics, που περιέχει 2 Κlondikes, 2 Free Cell και 3 Spiders. Ήξερα ότι τα κατάφερα, όταν στο Sol Basics έπιασε σε πωλήσεις το Solavant και ας είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο αργότερα.

Το Sol Basics είναι τόσο επιτυχημένο πλέον που το Solavant Core και το Solavant Spider θα σταματήσουν να πωλούνται από την έκδοση 2.5 και έπειτα. Δεν πουλάμε σχεδόν κανένα από αυτά τα πακέτα από την εποχή που κυκλοφόρησε το Sol Basics. Οι τωρινές χρήστες του Core και Spider θα αναβαθμιστούν στην έκδοση 2.5, απλά δεν θα υπάρχει επίσημη έκδοση τους προς πώληση στην ιστοσελίδα μας.

Προσφέρουμε αναβαθμίσεις στα πακέτα με τις πασιέντζες μας και πολλοί χρήστες τις έχουν εκμεταλλευτεί. Είναι μια απλή διαδικασία: Η Smallware σου αναγνωρίζει το 100% της αξίας της προηγούμενης αγοράς και το αφαιρεί από την τιμή της αναβάθμισης. Αν αγόρασες το Solavant Core για 17$ και θες την πλήρη έκδοση του Solavant που στοιχίζει 27$, απλά επικοινώνησε μαζί μας και θα σου στείλουμε ένα link του καταστήματος που σε αφήνει να κάνεις αναβάθμιση για 10$. Δεν υπάρχει χρονικό όριο σε αυτή την αναβάθμιση.

Ε: Και μια ερώτηση που ήθελα να σου κάνω εδώ και καιρό: Από πού αντλείς τις ιδέες σου για όλες αυτές τις πασιέντζες; Η έκδοση 2.5 του Solavant προσθέτει άλλες 17, φτάνοντας έτσι το νούμερο των πασιεντζών στις 240!

Έχω αρκετά ειδικά βιβλία που ανατρέχω και περιέχουν εκατοντάδες κανόνες ιστορικών πασιεντζών και έχω φτιάξει και μερικές δικές μου. Προέρχομαι από πολύ μεγάλη σε μέγεθος, οικογένεια όπου συνηθίζαμε να παίζουμε πολλά παιχνίδια σαν παιδια, και η γιαγιά μου και οι αδελφές της μου έμαθαν πολλές πασιέντζες. Ακόμα έχω το βιβλίο της γιαγιάς μου που με μάθαινε, "150 τρόποι να ρίξετε πασιέντζες" από τον Alphonse Moyse, έκδοση του 1950. Οι περισσότερες από τις πασιέντζες του Solavant είναι παιχνίδια που ήξερα και έπαιζα εδώ και 20 χρόνια. Υπάρχουν παραπάνω από 1000 γνωστά είδη πασιέντζας και ίσως αρκετά παραπάνω αν προσμετρήσουμε σε αυτά όλες τις διαφορετικές εκδοχές και παιχνίδια που περιέχονται στις πάμπολλες σουίτες για Windows. Με όλους όσους μιλάω, εντυπωσιάζονται από το νούμερο, μαλλόν επειδή η πασιέντζα δεν είναι το ίδιο διαδεδομένο "άθλημα" όπως ήταν 100 χρόνια πριν.

Ε: Περιέγραψε μου τον Tom Cain σαν Mac χρήστη. Ξοδεύεις ένα κάρο λεφτά για το σπουδαιότερο και γρηγορότερο Mac Pro ή είσαι ένας ευτυχής χρήστης ενός MacBook; Ποιές είναι οι αγαπημένες σου εφαρμογές που πιάνουν χώρο στο dock σου;

Προσπαθούσαμε να είμαστε στην αιχμή της τεχνολογίας - και λίγο παραπάνω - όσον αφορά τους υπολογιστές Mac στην διαφημιστική εταιρία που δούλευα σε πλήρη απασχόληση. Αλλά ο τελευταίος desktop υπολογιστής Mac που είχα, ήταν ένας G5. Τώρα έχω ένα MacBook Pro και η γυναίκα μου ένα MacBook. Τα νέα Ιntel Core 2 Duo chips, τα κάνουν τα γρηγορότερα Macs που είχαμε ποτέ στην κατοχή μας και κάνουν όλα όσα χρειαζόμαστε. Απλά το συνδέω σε μια Cinema Display, σ' ένα mouse και πληκτρολόγιο και ξεχνώ πως πρόκειται για φορητό. Λογικά θα κάνουμε καιρό να χρειαστούμε νέους Macs.

Στο ΜacBook Pro έχω εγκατεστημένο την REALbasic για να φτιάχνω λογισμικό, αλλά κατά τ' άλλα χρησιμοποιώ τις στάνταρ εφαρμογές: Safari, TextWrangler και Cyberduck για web προγραμματισμό. Και το Calculator μιας και οι άνθρωποι δεν κάνουν πλέον χειρωνακτικά πράξεις! :-)

Ε: Ας επιστρέψουμε στο iPhone. Πιστεύεις ότι η Apple θα ξεκινήσει την αγορά του mobile/handheld pc με το iPhone όπως έκανε για τους προσωπικούς υπολογιστές, 24 χρόνια πριν με τον Macintosh και τη ψηφιακή μουσική με το οικοσύστημα των iPod/iTunes πριν 7 χρόνια;

Έχω ένα και δουλεύει περίφημα. Αλλά έχω το ίδιο παράπονο με όλους τους άλλους - είναι πολύ αργό όταν είσαι στο EDGE, ειδικά όταν έχεις συνηθίσει σε broadband internet.

Πιστεύω ότι το iPhone θα τα καταφέρει μια χαρά, αλλά δε νομίζω να έχει την ίδια καταλυτική επίδραση με τα άλλα δύο προϊόντα που ανάφερες. Οι υπολογιστές Mac και τα iPods ήταν από τις πρώτες συσκευές σε μία νέα τεχνολογική αγορά, αλλά το iPhone είναι ένα κινητό τηλέφωνο και iPod, και τα δύο εκ των οποίων υπήρχαν για αρκετά χρόνια. Από την πλευρά του marketing δεν πιστεύω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ξεκινήσει μια νέα επανάσταση/ αγορά. Θα τα είχαν καταφέρει με το Newton, όταν η ιδέα του handheld pc ήταν νέα και φρέσκια και ο τύπος δεν επιγκεντρωνόταν στην δυνατότητα αναγνώρισης γραφής σαν το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό του. Νομίζω ότι η Palm έκανε μεγάλη αυτή την αγορά όταν ξεκίνησε από εκεί που το Newton σταμάτησε. Η ανάπτυξη και οι πωλήσεις των συσκευών Palm ήταν εξωπραγματική.

Επίσης το iPhone είναι μια συσκευή που συνδυάζει πολλά προϊόντα μαζί, και αυτές οι συσκευές δεν πάνε τόσο καλά εμπορικά όσο οι άνθρωποι πιστεύουν. Κανείς δεν ξέρει το "γιατί", αλλά συμβαίνει. Με λίγη τύχη η Apple θα υπερπηδήσει αυτό το εμπόδιο και θα φτιάξει μια πελατειακή βασή, αρκετά μεγάλη για να τη συντηρήσει για κάποιο διάστημα.

Ε: Το να γράφεις λογισμικό είναι διασκεδαστικό, ειδικά αν δημιουργείς παιχνίδια. Αλλά το να δουλεύεις για τον εαυτό σου, φέρνει πολλά προβλήματα, το πιο μεγάλο είναι να πείσεις τον εαυτό σου να "στρωθεί" στη δουλειά. Βάζεις στον εαυτό σου τελεσίδικες ημερομηνίες για να καταφέρεις να τελειώσεις την δουλειά σου; Τί κάνεις με τον ελεύθερο σου χρόνο;

Ναι η δημιουργία παιχνιδιών είναι cool, αλλά η δημιουργία πασιέντζων δεν είναι. Τα ανίψια μου λένε στους φίλους τους ότι είμαι δημιουργός παιχνιδιών και εντυπωσιάζονται - μέχρι να τους πω ότι γράφω παιχνίδια παζλ και πασιέντζες. Δεν ενθουσιάζονται καθόλου με αυτό.

Τα καταφέρνω μια χαρά να τελειώνω τις δουλειές μου. Δουλεύω μόνος μου από το 1994 και δουλεύω στο σπίτι μου από εκείνη την εποχή, έτσι έμαθα από πρώτο χέρι ότι ή θα δουλέψω και θα διεκπεραιώσω τις υποχρεώσεις μου ή δεν θα φάω. Τώρα που έχω 2 παιδιά, δουλεύω ακόμα πιο ενσυνείδητα. Δεν είμαι τεμπέλης. Πιστεύω πως η σωστή αναλογία είναι: 4 μέρη διασπάται η προσοχή μου από πολλά projects ταυτόχρονα και 1 μέρος τεμπελιά. :)

Ειλικρινά πάντως, απλά ξέρω ότι πρέπει να γίνει και το κάνω. Δεν υπάρχει κάποια συνταγή γι' αυτό. Μακάρι να υπήρχε, θα έκανα τα πράγματα ακόμα πιο γρήγορα.

Ο ελεύθερος μου χρόνος γεμίζει με το χτίσιμο ενός σπιτιού. Κάνω τη δουλειά μαζί με έναν φίλο μου εργολάβο και τα κάνουμε σχεδόν όλα μόνοι μας. Κυρίως για να μάθω να κτίζω ένα σπίτι, αλλά και για να μπορέσει η οικογένεια μου να ζήσει σε ένα όμορφο σπίτι που ύπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα είχαμε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουμε. Μέχρι στιγμής περάσαμε πολύ ωραία και είναι για μένα μια ωραία γυμναστική μιας και που κανονικά δουλεύω σε γραφείο. Προτείνω σε καθένα που έχει χρόνο να διαθέσει, να κτίσει το σπίτι του μόνος του, είναι μια καλή επένδυση.

Ε: Τί θα προσφέρει στο μέλλον η Smallware, σε λογισμικό;

Έχω αρκετά πράγματα στο μυαλό μου. Προς το παρόν περιμένω να δω τι θα γίνει με το SDK του iPhone. Αν αυτό συμβεί με τρόπους που βολεύει την Smallware, θα φτιάξουμε μερικές εφαρμογές για αυτό.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Tom Cain γι' αυτή τη συνέντευξη.