Εκδρομή στην Τοσκάνη και στο κάστρο των Μεδίκκων

Προχθές πήγαμε εκδρομή στην Τοσκάνη στο χωριό Santa Brigida και κατόπιν σε ένα κάστρο των Μεδίκκων που παρασκευάζεται κρασί Chianti (και πιο mainstream ποικιλίες όπως Merlot και Sauvignon) και αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Η εκδρομή έγινε με λεωφορείο απαρτιζόμενο από ένα γκρουπ περίπου 20 ατόμων διάφορων εθνικοτήτων -Γάλλοι, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Γιαπωνέζοι, Αμερικάνοι, Έλληνες (εμείς). Η απόσταση από το κέντρο της Φλωρεντίας ήταν πολύ μικρή, γύρω στα 45 λεπτά.

Είχα μεγάλες προσδοκίες για την εκδρομή και απογοητεύτηκα. Όχι από την Τοσκάνη και την δοκιμή κρασιών, αλλά από τον καιρό. Ήταν εξαιρετικά μουντός και βροχερός με αποτέλεσμα η θέα της Τοσκάνης και των έυφορων λόφων της με τα γραφικά χωριουδάκια της να είναι μια καταθλιπτική εικόνα. Αμπέλια ούτε για δείγμα, κάτι φυσικό άλλωστε, καταμεσής του χειμώνα. Το χωριουδάκι με την πλούσια ιστορία και τους μύθους του ήταν μια έρημη χώρα, με σχεδόν όλα τα μαγαζάκια κλειστά. Σπάνια συναντούσες ντόπιο και νομίζω ότι το γκρουπ των τουριστών ήταν περισσότεροι από τους κατοίκους του...


Στο κάστρο τα πράγματα ήταν καλύτερα. Για όσους γνωρίζουν λίγο την ιστορία της Φλωρεντίας, θα γνωρίζουν ότι οριζόταν κατά κύριο λόγο από την οικογένεια των Μεδίκκων, μια πλούσια οικογένεια με πολιτικές επιρροές. Στον αντίποδα τους, η έτερη ισχυρή οικογένεια των Πάτσι που έψαχνε να βρει τρόπο να ξεπαστρέψει τους Μεδίκκους. Συνομωσίες, πολιτικές ίντριγκες και ευλογία του Πάπα για την δολοφονία των Μεδίκκων, έλαβαν χώρο στο κάστρο που πήγαμε. Το πιο αξιοπερίεργο είναι ότι το κάστρο αυτό είναι μόνιμη κατοικίας μιας οικογένειας που ζει εκεί και δημιουργεί κρασιά και λάδι.

Στο κύριο μέρος του κάστρου απαγορέυονταν οι φωτογραφήσεις αλλά σας διαβεβαιώ ότι αν και μικρό το κάστρο, η ατμόσφαιρα ήταν αρκούντως επιβλητική! Στο κάστρο δεν υπήρχε θέρμανση και η θερμοκρασία ήταν 10 βαθμούς κάτω σε σχέση με την εξωτερική ατμόσφαιρα. Προχθές που είχε εξωτερική θερμοκρασία γύρω στους 12 βαθμούς Κελσίου, ξεπαγιάσαμε. Και να σκεφτείτε ότι μια οικογένεια μένει εκεί καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Στα δε κελλάρια όπου υπήρχαν και μπουντρούμια για κατάδικους, η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη υγρασία. Η δοκιμή των κρασιών κι η ξενάγηση στο κάστρο έγινε από μια Αγγλίδα που πολιτογραφήθηκε Ιταλίδα, όταν σαν νεαρή τουρίστρια στην Ιταλία γνώρισε, ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε φλογερό Ιταλό και έκανε τέσσερα παιδιά μαζί του. Πολύ κλισέ ε;

Δοκιμάσαμε 3 κρασιά, ένα λευκό και δύο κόκκινα. Το λευκό ήταν αδιάφορο και αρκετά ελαφρύ όπως όλα σχεδόν τα λευκά κρασιά της Τοσκάνης. Το πρώτο κόκκινο ήταν Chianti από 100% σταφύλλια του San Giovanese και ήταν το φθηνό της υπόθεσης αφού δεν ωριμάζει καλά. Ήταν αρκετά καλό, αλλά καμμία σχέση με το δεύτερο κόκκινο Chianti, που ήταν σαφώς καλύτερης ποιότητας με βαθύ χρώμα και πλούσια αρώματα. Όλα αυτά συνοδεύτηκαν από διάφορες μπρουσκέτες.

Πιστεύω ότι η αντίστοιχη εκδρομή την άνοιξη - αρχές καλοκαιριού, θα είναι αποκάλυψη. Τώρα ήταν έτσι κι έτσι και η εκνευριστική ξεναγός του λεωφορείου που μιλούσε συνέχεια για την ιστορία της Τοσκάνης δεν βοήθησε καθόλου στο όλο κλίμα. Αφήστε που μάλλον από εκεί άρπαξα ένα κρύωμα.