Το iPod πέθανε. Ζήτω το νέο iPod!

Το σύνηθες είναι το νέο να αντικαθιστά το παλιό. Εδώ όμως, και λόγω του αιφνίδιου θανάτου του iPod Touch μετά από μια βδομάδα χρήσης, επανέφερε στο προσκήνιο το πρόπροηγούμενο iPodάκι μου από το "ντουλάπι με τα σκονισμένα γκάτζετς" μου! Πέρα από την πτώση της απόδοσης της μπαταρίας, το iPod τέταρτης γενιάς με την ασπρόμαυρη οθόνη του και την Chicago όμορφη γραμματοσειρά του, με γοήτευσε και πάλι.

Ορισμένα πράγματα είναι τέλεια και όσα χρόνια και να περάσουν (τρία χρόνια και κάτι μήνες) δεν μειώνουν την αξία τους. Ίσα-ίσα. Το iPod τέταρτης γενιάς ήταν το τελευταίο με ασπρόμαυρη οθόνη που έπαιζε μόνο μουσική - podcasts και audiobooks και το πρώτο με το επαναστατικό click-wheel. Ήταν επίσης και το πρώτο μου iPod που ακολούθησε την αγορά του πρώτου μου mac (iBook G4), αν και συνήθως υποτίθεται ότι γίνεται ανάποδα (πρώτα iPod μετά mac).

iPod σημαίνει μουσική. Το iPod Touch δεν είναι iPod, πόσο μάλλον το "καλύτερο iPod που έγινε ποτέ" όσο και να χτυπιέται ο Στηβ Τζομπς. Είναι μία "έξυπνη συσκευή", ένας υπολογιστής τσέπης, ένας φοβερός τρόπος να σερφάρεις στο δίκτυο και να βλέπεις βίντεο και φωτογραφίες. Ο τομέας "μουσική" όμως περνάει στο παρασκήνιο σε αυτή τη συσκευή, αφού η οθόνη αφής δεν επιτρέπει την ευκολία χρήσης ενός click wheel. Το iPod Touch είναι περισσότερο ένα hitech παιχνίδι για geekουρες σαν και μένα που γοητεύονται με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και ζουν στην Οδό Cyberspace 13.

Είναι εύκολο ακόμα και για μια εταιρία σαν την Apple να παρασυρθεί και να χάσει την μπάλα. Η προσθήκη νέων δυνατοτήτων γίνεται δεύτερη φύση. Αργά ή γρήγορα κάθε προϊόν χάνει την πρότερη γοητεία του. Αυτό συνέβει με το iPod Touch. Δεν είναι τυχαίο πως μόλις χάλασε, επέλεξα να ξεθάψω το πρώτο μου iPod αντί να χρησιμοποιήσω το iPod nano μου που ήμαστε αχώριστοι για δύο χρόνια. Επιστροφή στις ρίζες, έστω και υποσυνείδητα: το παλιό μου iPod έγινε το νέο μου iPod και αυτό που θα κουβαλάω για λίγο καιρό μαζί μου, όπου κι αν πάω. Και όσες μέρες κι αν καθυστερήσει η επισκευή του iPod Touch, δεν θα με "τσούξει" γιατί οι πρώτοι έρωτες είναι σαν το καλό κρασί και το χοντρό αυτό iPod, με τη retro αισθητική του, την ασπρόμαυρη οθόνη και τη Chicago γραμματοσειρά του, είναι για μένα (και πολύ κόσμο ακόμα), "το καλύτερο iPod που έγινε ποτέ".

Πείτε μου, το περιμένατε αυτό από έναν gadgetfreak σαν και μένα;