Είδα χθες τον πιλότο του Ηeroes. Ξέρω, ξέρω: "Τώρα το θυμήθηκες το Heroes;". Τώρα βρήκα χρόνο και καθάρισε το bufferάκι από τις άλλες σειρές που έβλεπα. Σπάνια βλέπω τις σειρές ταυτόχρονα με την προβολή τους στην Αμερική άλλωστε και ας τις κατεβάζω άμεσα.
Οι εντυπώσεις μου από τον πιλότο δεν ήταν θετικές, δυστυχώς. Είχα φάει την προπαγάνδα γύρω μου για το Heroes και περίμενα μάλλον κάτι καλύτερο. Υπόψιν ότι ως φαν των κόμικς έχω διαβάσει εδώ και καιρό το Rising Stars του Straczynski από το οποίο έχουν "ξεπατικωθεί" πολλές δημιουργικές ιδέες του Heroes. Και γενικά ανήκω στο target group της σειράς, αλλά...
{όσοι δεν έχουν δει το πρώτο επεισόδιο της σειράς και σκοπεύουν να το δουν, ας μη διαβάσουν παρακάτω γιατί περιέχονται αρκετά spoilers}
Τι ψι διάλογοι είναι αυτοί και ποιός έγραψε αυτό το σενάριο, ο κουμπάρος του ιδιοκτήτη του NBC; Ακροβατεί επικίνδυνα με όλα τα κλισέ και τις Αμερικανοπαπαριές. Παραδείγματα πολλά για μία ώρα τηλεόρασης:
- Οι τρομοκράτες αναφέρουν μέσα σε μια πρόταση το πλουτώνιο και τον τρομερό κομπιούτερ ιό που ετοιμάζουν, αλλά δεν παραμελούν να μας πληροφορήσουν γιατί είναι οι "κακοί" της υπόθεσης (θάψανε με τα ίδια τους τα χέρια 20 παιδιά μετά από βομβαρδισμό στο Πακιστάν (trendy)!
- Το παιδί της φτωχής πλην τίμιας διαδικτυακής στρίπερ με το κουρουπολάπτοπ, αν και μόλις 6 ετών επιδιόρθωνε το motherboard του υπολογιστή του με κολλητήρι και όλα τα καλά (ναι καλά!).
- Ο ναρκομανής καλλιτέχνης που βλέπει οράματα από καταστροφές και θεομηνίες, αυτοδένεται με χειροπέδες για να μην προμυνήσει κι άλλη καταστροφή αλλά στο τέλος δεν αντέχει (θέλει να το πει βρε παιδί μου, του βγαίνει από μέσα του), κόβει το χέρι του για να απελευθερωθεί (αφού πέταξε το κλειδί από τις χειροπέδες) και ζωγραφίζει την πυρηνική καταστροφή της Νέας Υόρκης και λέει με στόμφο ημιλιπόθυμος: "Πρέπει να το σταματήσουμε αυτό!"
Ούχαχα! Έχει κι άλλα!
- Ο σούπερ-ντούπερ πανεπιστήμονας Ινδός με τα Αγγλικά Οξφόρδης αναγκάζεται να πάει στην Αμερική να γίνει ταξιτζής (πράγμα πολύ εύκολο να γίνει) και πιάνει διαλογική συζήτηση περί σπετσιάλε ανθρώπων με βάση την γενετική τους δομή του DNA με τον πελάτη του στο Ταξί. Έτσι είναι όλοι οι Ινδοί ταξιτζήδες που ξέρω εγώ.
- Η δεκαπεντάχρονη τσιρλίντερ που υποτίθεται ότι είναι όμορφη (αλλά είναι σαν ανάποδο γαμώτο), θέλει να κάνει ότι μπορεί από το χέρι της για να τραυματισθεί, αλλά δεν μπορεί, ακόμα και όταν βάζει το χέρι της στον σκουπιδοφάγο επίτηδες για να πιάσει το δαχτυλίδι της, περνάει μέσα από πύρινες λαίλαπες και πέφτει από 20 μέτρα γέφυρες. Καλά, δεν τραυματίζεται και γιάνει αμέσως, αλλά ΔΕΝ πονάει κιόλας ή την "βρίσκει" έτσι;
- Το comedy relief της σειράς είναι ο Γιαπωνέζος που τον λένε μαντέψτε πως: Hiro. Χμ.. Anyway αυτός ο τύπος είναι και καλά ο comics και sci-fi geek της παρέας και ήδη κάνει μνεία στην Kitty Pride από X-Men και 5 Star Trek αναφορές. Αυτόν υποτίθεται πως ΠΡΕΠΕΙ να τον συμπαθήσουμε, αλλά έλα μου ντε που έχει φάτσα για τρελλά μπουνίδια.
Αφήσαμε κανέναν απέξω; Ναι άλλους δύο-τρεις.
- Ο χοντρός δυσλεκτικός αστυνομικός που "ακούει φωνές" και που μπορεί να αδυνατίσει λέει αν πάει στα SWAT (αλλά όχι ακόμα), μοιάζει με τον Κιάνου Ρηβς μετά από 12μηνή υποχρεωτική δίαιτα σε Γυράδικο. Ζει κι αυτός το δράμα του, αφού κανένας στο σώμα του δεν πιστέυει ότι δεν είναι ηλίθιος και η γυναίκα του, μια σκρόφα χαρτογιακάς, του πρήζει τα ούμπαλα και θέλει να τον χωρίσει.
- Στην αντίπερα όχθη έχουμε τον μεταμελημένο τρομοκράτη, που λίγο πριν λάβει μέρος στην επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου (μία μέρα πριν - ΔΕΝ κάνω πλάκα), τα παράτησε όλα γιατί ερωτεύθηκε μια τσούπρα Αμερικανίδα και κατανόησε πως All You Need Is Love. Έλα όμως που της έδωσε τον Καρκίνο και έπεσε σέκα, γιατί αυτή είναι η δύναμη του και τώρα δεν ξέρει πια, είναι τρομοκράτης ή όχι;
- Για το τέλος άφησα τον υπερευαίσθητο νοσοκόμο με την προβληματική οικογένεια και την μαμά που κλέβει κάλτσες αν και ματσωμένη για να νιώσει "ζωντανή". Χμ... Αυτός ( ο νοσοκόμος) αν και πέρασε την εφηβεία πολλά φεγγάρια πριν, δεν μπορεί παρά να ονειρεύεται ξύπνιος και όταν κοιμάται να ονειρεύεται οράματα ότι πετάει και επιπλέει και άρα, τι πιο λογικό, πιστεύει ότι όντως μπορεί να πετάξει και για να το αποδείξει βουτάει από μια οικοδομή 40 μέτρα ορθή. Το τέλος δεν θα σας το χαλάσω, να το δείτε μόνοι σας!
Μα καλά όλο αυτό το τσούρμο οι ηλίθιοι θα σώσουν τον κόσμο, αναρωτιέμαι. Α, και μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό, γίνεται και μια έκλειψη ηλίου, έτσι για να μας βγει σένιο το λογότυπο της σειράς στο Ο του HEROES. Επίσης ας μη συζητήσουμε για ηθοποιίες γιατί οι πρωταγωνιστές είναι πραγματικά για κλάματα, της σχολής "Επιθεώρηση Μπουρνέλη". Αυτές είναι οι πρώτες μου εντυπώσεις από το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Όπως και με όλες σχεδόν τις σειρές θα δω και το δεύτερο επεισόδιο για να αποφασίσω, αλλά δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Εκτός αν αποφασίσαν να βάλουν ότι βλακείες τους ερχόντουσαν στο κεφάλι στο πρώτο επεισόδιο για να δουν αν θα υπάρξει άνθρωπος που θα δει το δεύτερο επεισόδιο. Εκ του αποτελέσματος πάντως, φαίνεται ότι το κατάφεραν!
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
This
work is licensed under a
Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License.
4 σχόλια:
δώσε του λιγο χρονο..αν εχεις διαθέση! Η ιστορια παει ως εξης..ο δημιουργός του Heroes ξεκίνησε την σειρά - με σκοπό να βγει ένα Lost Killer! Στα πρώτα επεισόδια προσπαθεί να κάνει το ιδιο - μετα όμως η σειρά απογειώνεται - ανακαλύπτει ότι εχει δικό της υπόβαθρο σαν ιστορία και γίνεται εθιστική!
Αν έχεις διάθεση σου προτείνω να της δώσεις μια ευκαιρία - την θεωρώ πολύ καλο φιαγμένη!
Ναι μωρέ, θα δω ακόμα κανά δύο επεισόδια για να δω τι παίζει, απλά δεν μπορώ τον στόμφο και τις μεγαλοστομίες που έχουν ορισμένες σειρές. Το Lost που λες, έχω ξεκινήσει τον τρίτο κύκλο και από την δεύτερη σεζόν με κούρασε. Τραβηγμένο από τα μαλλιά με 30λεπτά φλασμπάκ κάθε φορά για να γίνει 6-7 σεζόν. Έλεος δηλαδη. Στην Αμερική είναι να μη πετύχει μια σειρά.
Νομίζω ότι από τις πιο ποιοτικές sci-fi σειρές είναι το Battlestar Galactica, τώρα τελειώνω την δεύτερη σεζόν αλλά ακόμα δεν έχω προλάβει να δυσανασχετήσω!
Φυσικά τα γούστα διαφέρουν, αλλά ΔΕΝ δυσανασχέτησες με το Battlestar Galactica?? Σενάριο εξαιρετικά βαρετό χωρίς κανένα σκοπό (να βρούν τη Γη? Ναι αλλά μπορεί να μας πάρει και δέκα χρόνια!!!), χαρακτήρες προβλέψιμους και κλισέ (ο καλός ο κακός και ο άσχημος) και ηθοποιία επίπέδου Τόλμης και Γοητείας. Ευτυχώς που υπάρχει και η Starback να πιλοτάρει εξωγήινο "ζωντανό" εχθρικό σκάφος, τραβώντας δυό-τρία νεύρα/καλώδια, κάνοντας ανάποδες πτήσεις, κωλιές και φυσικά... προσγειώσεις!!! Lol!
@6ive Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που λες και συ. Το Battlestar Galactica μου αρέσει για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι ήμουν φαν του ορίτζιναλ (ναι τόσο παλιός είμαι), αλλά και φαν πολλών spacethemed scifi (όπως Babylon 5, Star Trek TNG, Star Trek TOS κτλ.).
Τώρα, τις Αμερικανοταρζανιές που κάνει η Starbuck δεν τις επικροτώ, τις βρίσκω χαζές και το BSG έχει πολλά τέτοια, αλλά το overall theme και το premise της σειράς μ'αρέσει πολύ (δεν κατάλαβα γιατί είναι χαζό να ψάχνουν οι εξόριστοι να βρουν νέα πατρίδα, στην Γη κόλλησες εσύ;). Όσον αφορά την ηθοποιία που λες, μερικοί ηθοποιοί εκεί μέσα είναι σούπερ, όπως ο Olmos (ναυαρχούκος Αντάμας) και άλλοι είναι ψιλοχάλιες αλλά καμμία σχέση με τους Ήρωες βρε συ. Αυτοί είναι τελείως για τα μπάζα και δεν τους βοηθάει και το υλικό. Πιστεύω ότι αν διαβάσεις το κόμικ του Staczynski που χρησιμοποιήθηκε ως "ιδέα" (Rising Stars), θα το βρεις πολύ πιο "adult" σε ιδέες και σε εξέλιξη από το Heroes.
Δημοσίευση σχολίου